Mustafa BAYKARA: Yaşayan Efsane Bir Baba Hindi

Saat sabahın 04.30’u... Gözümü Antalya – Bursa yolunda ki otobüste açtım. Afyon yakınlarından geçiyoruz.. Her yer beyaz karlarla örtülmüş.. Karlara bakarken bir anda gözümün önüne o yüz geldi.. Nereden geldi bende anlamadım – kim bilir belki kar beyazı çağrıştırmıştı! - O yüz Mustafa abimin yüzüydü.. Hepimizin tanıdığı, Nam-ı değer “Bir Baba Hindi Mustafa” nın yüzü..
Muavin’den hemen bir kağıt ve kalem istedim..Kalemi getiren muavin kağıdının olmadığını, o nedenle de yolcu bilgilendirme formunun arka yüzünü verebileceğini söyledi..
Aldım kağıdı, kalemi elime.. Çevirdim muavin masasından kaptığım servis tepsisinin arkasını, dayadım kağıdı ve başladım Mustafa hakkında birşeyler yazmaya...Muavin ve o saatte uyanık kalan bazı yolcuların bakışlarına aldırmadan...
Bu siteyi kafamda tasarlarken en büyük hayalim Bir Baba Hindi ile röportaj yapmaktı. Çünkü bütün Karşıyakalı çocukların olduğu gibi bende de Mustafa abinin yeri ayrıdır.. Çok ufak yaşlarda Karşıyaka’nın antrenmanlarını izlemeye gittiğim Karşıyaka Stadı’nda bilirdim ki beni orda bekleyen biri var.. Bana her zaman güler yüz gösteren, beni seven ve benimle Kaf Kaf çeken biri (Bu sevgi sadece bana değil, tüm çocuklara idi. Maçlarda Mustafa’yı görünce sadece 5 dakika gözünüzle takip ederseniz, çocuklara olan sevgisini hemen farkedeceksiniz).
O her antrenmanda, her maçta hep hazır kıta.. ...
Bu sitede Mustafa abi ile güzel bir röportaj yapılmalıydı.. Çünkü yeşil kırmızı renklere o kadar gönül vermişti ki, bu sitede yer almayı en çok hakedenlerden biriydi.
Yeşil Kırmızı Ekibi’nin ilk toplantısını Altay maçından sonra Karşıyakalılar Lokali’nde, Aydın İlbikçi abimizin her tarafı yeşil kırmızı renklere bezenmiş mekanında yaptık.. Bütün duvarlar Karşıyaka ile donatılmıştı.. Kafamı sağa çeviriyordum Gode Cengiz ile göz göze geliyordum, sola çeviriyordum Büyük Kaptan Muharrem elinde kupayı şerefime kaldırıyordu sanki. Bende rakıyı ona doğru kaldırıyordum...Herkes oradaydı.. Ali Ulvi Kiremitçiler, Gazcı Erollar, Daha sonra bir baktım ki karşıdan bana doğru gelen bir yüz var. Hani Bursa yolunda otobüste karşıma çıkan o sevimli yüz, Bir Baba Hindi Mustafa’nın yüzü..
Önce hayal görüyor, duvarda ki fotoğrafların etkisinde kaldığımı zannediyordum. Mustafa’yı kolundan tutup getiren Hakan Uğur Prinalı’nın yüzünü görünce bunun hayal olmadığını anladım..
Bütün ekip olarak Mustafa abimizi masamızın baş köşesine misafir ettik.. Büyük bir heyecanla çıkarttık kalemi kağıdı ve “Mustafa Hakkında Her şey”i yazmaya başladık. Hem içtik hem yazdık.. Mustafa abi anlattı biz yazdık..



YK Ekibi: Mustafa Abi bu nasıl bir aşktır, bu nasıl bir tutkudur? Bir Baba Hindi Mustafa Kimdir?
Mustafa: (Büyük bir heyecanla cüzdanından nüfus kağıdını çıkartıyor.. Çıkartırken gözümüze iki tane fotoğraf ilişiyor)

Soyadı: Baykara
Adı : Mustafa Abdullah
Baba Adı: Halil Muzaffer
Ana Adı: Nurten
Doğum Tarihi: 20.09.1953
Doğum Yeri: KARŞIYAKA



Nüfus kağıdından da anlaşılıyor ki Mustafa abimiz doğma büyüme Karşıyakalı..Alaybey’de doğmuş, büyümüş.. Uzun yıllar bir Uncuda çalışmış... Aklımıza cüzdanında özenle sakladığı iki fotoğraf takılıyor.. Hemen Soruyoruz..

YK Ekibi: Abi ailenden kimler hayatta? Annen ve baban yaşıyorlar mı? Cüzdanında ki fotoğraflar kime ait?
Mustafa: Öldüler.. fotoğraflar annem ve babama ait.

YK Ekibi: Peki abi sen hiç evlenmedin mi? Çoluk çocuk yok mu?
Mustafa: Hiç evlenmedim.. Evlenemedim.. Çünkü ben Karşıyaka ile evlenmiştim..

- Mustafa abi sorularımıza kısa ve öz yanıtlar veriyordu.. Aslında konuşulacak çok şey vardı ama abimiz o kadar mütevaziydi ki, sanki kendini övmekten korkuyordu..



YK Ekibi: Abi Karşıyaka ile olan aşkın ne zaman başladı?
Mustafa: 1973-1974 senesinde maçlara gitmeye başladım. O zamanlar tribünlerde Delibaş Necdet vardı. Çok güzel zamanlardı o zamanlar..

- Eskilerden bahsederken Mustafa abinin gözleri doluyor.. Derken yanımıza Karşıyaka Lokalinin sahibi Aydın İlbikçi abimiz geliyor.. Mustafa ile röportaj yaptığımızı görünce belli ki o da çok duygulanıyor.. Aydın abi severmisin Mustafa abiyi diyoruz? Gözleri doluyor.. Sevmezmiyim keratayı diyor.“Etendim Mustafa” ile röportajmı yapıyorsunuz çocuklar diyor. Bilirsiniz Mustafamız Efendim diyemez Etendim der...(Gülüşmeler..)
Bir Baba Hindi Mustafa’nın hayatında Aydın abinin yeri ayrıymış.. Bunu daha sonra Mustafa’nın kendi ağzından öğreniyoruz.. Ona her zaman büyüklük yapmış, sahiplenmiş, bakmış..



YK Ekibi: Peki bunca yıldır Bir Baba Hindi tezahüratını senden dinliyoruz da hala sonunu bilmiyoruz? Ne diyorsun allahaşkına o tezahüratta. Burda bir kere tane tane söylede bizde öğrenelim şu Bir Baba Hindi’nin sözlerini.
Mustafa: Bir Baba Hindi... Altaya bindi... Altay nerde? (Burada ki Altay maçına göre değişiyor.. Önemsiz bir takımla karşılaştığımızda nedense Altay yerine hep Göztepe ismi telaffuz ediliyor)
Ne yalan söyleyim gerisini bende bilmiyorum. Maçta ki atmosfere göre aklıma ne gelirse söylüyorum. 1980’den beri tribünlerde bağırıyorum işte... 1980’de de tam söylüyemiyordum. Şimdide söyleyemiyorum – Masada gülüşmeler...

YK Ekibi: Bu Bir Baba Hindi hikayesi nerden çıktı?
Mustafa: Bir Baba Hindi’yi aslında eskiden tribünlerde Albay bir abimiz vardı (Karşıyakalı Göksel) o söylerdi. Ondan sonra da bayrağı bana bıraktı. Ben devam ettirdim..

YK Ekibi: Eski tribünlerle şimdiki tribünler arasında fark var mı?
Mustafa: Eskiden tribünler çok güzeldi. Taraftarlar birbirlerine sahip çıkıyordu. Deli Hakan, Ortabaş Hakan, Taner, Altar.. Bunlar çok büyük Karşıyakalılar.. O zamanlar bağırmaktan gırtlaklarımız patlardı. Şimdi ki taraftarlar fazla bağırmıyorlar artık..

YK Ekibi: Karşıyaka ile ilgili neleri unutamıyorsun abi?
Mustafa: Eski Karşıyaka sokaklarını, basketbolda aldığımız şampiyonluk kupasını, Bandırma deplasmanını..Dünya rekoru kırılan Göztepe maçını.. Hemen hemen bütün deplasmanlara gittim. Bu deplasmanlarda yaşadıklarımı hiç unutamıyorum.

YK Ekibi: Biliyoruz bütün futbolcular, bütün taraftarlar yani bütün Karşıyakalılar seni çok seviyor ama senin en çok sevdiğin futbolcular kimdi?
Mustafa: Gode Cengiz.. Çok iyi bir futbolcu, çok iyi bir insandı. Altın gibi bir kalbi vardı. Bana çok yardımcı olurdu. Şimdilerde ise en çok Kaptan Atilla’yı seviyorum. Onun da Gode Cengiz gibi Karşıyaka’da efsane olacağını düşünüyorum.



YK Ekibi: Karşıyaka tribünlerinin sembol ismisin.. Seni herkes tanıyor. Bu hiç dezavantaj oldumu? Yani abi seni hiç rahatsız ettiler mi?
Mustafa: Bir keresinde Konak iskelesinde Göztepeliler saldırmıştı.

YK Ekibi: Karşıyaka tribünlerinin efsanesi oldun. Fotoğrafların Kaf Sin Kaf Tarihi kitaplarında Amigolaramız kısmında yer alıyor. Sen hayatını Karşıyaka’ya adamışken, Karşıyakalılar sana ne gibi yardımlarda bulunuyor. Sana iyi bakabiliyormuyuz?
Mustafa: Tesislerde kalıyorum. Orda yatıyor, orda yemek yiyorum. Oradaki işlere yardımcı olmaya çalışıyorum. Futbolcular, yöneticiler çok yardımcı oluyorlar. Özellikle Feyyaz Hoca çok yardım ediyor. Karşıyakalılar beni çok seviyor. Herkes yardımcı olmaya çalışıyor.

YK Ekibi: Sağlık durumun nasıl?
Mustafa: Son zamanlarda ayaklarımdan bir şikayetim var. Hatta bir ara hastaneye yatmıştım ve futbolcular, yöneticiler, taraftarlardan ziyaretime gelenler olmuştu. Bu beni çok sevindirmişti. Ama şimdi iyiyim...

YK Ekibi: Abi 1973’ten beri maçlara gittiğini söylüyorsun. Karşıyaka taraftarının dostu kim?
Mustafa: Karagümrükspor

YK Ekibi: Karşıyaka ile sevinci ve hüznü hep birarada yaşıyoruz. Galiba biz bu heyecanı seviyoruz. Senin Karşıyaka ile ilgili en çok üzüldüğün olay hangisiydi?
Mustafa: Futbolcuları taşıyan otobüsümüz trafik kazası geçirdiğinde hepimiz çok üzüldük. Kazayı duyar duymaz hastaneye koşmuştuk

YK Ekibi: Hiç unutamadığın bir maç?
Mustafa: İlk gittiğim deplasman olan Manisaspor maçını hiç unutamıyorum. 10 yaşındaydım. Manisaya otobüsle gitmiştik. Hatta o maçta Gode Cengiz’in golü ağları delmişti.

YK Ekibi: Peki abi son olarak.. En büyük hayalin nedir?
Mustafa: Karşıyaka’yı tekrardan süper ligde görebilmek. Atatürk stadında büyük takımlarla yaptığımız maçta bütün tribünleri Bir Baba Hindi tezahüratı ile inletebilmek.

Bu sohbet değil saatler, günler sürse doyum olmazdı. Mustafa abime teşekkür ettik. O her zaman ki yerine Gode Cengiz, Gazcı Erol ve diğerlerinin bulunduğu duvarın yanına rakısıyla birlikte geçti. Fotoğraflara baktıkça içti.. İçtikçe gözleri doldu..



Aslında çok fazlada söyleyecek bir şey yoktu. Çünkü zaten onun yüzü herşeyi anlatıyordu. O muhteşem yüzü.. Efsane Bir Baba Hindi Mustafa’nın yüzü..
Aydın abimizin mekanı bir kez daha KAF SİN KAF sesleri ile inledikten sonra. Bu Efsane adamın anlattıkları ile bir kez daha Karşıyakalı olmakla gurur duymuştuk.
ÖVÜNMEK GİBİ OLMASIN BİZ KARŞIYAKALIYIZ